HIZIA ( Suite )

 Tombes de Hizia et de sa maman

H I Z I A ( Suite )

Quel chagrin, quel regret lorsque nous fûmes heureux. Comme ces fleurs printanières tapissant les prairies. N'ayant vu de cette coquette une ombre passante (furtive) Telle cette gazelle disparaissant malgré moi Par sa démarche elle séduisait les plus avertis Telle la majestueuse marche d'un Bey du camp orné d'un cimeterre à la ceinture. Louanges à la fille d'Ahmed Bey Accompagné de soldats et de cavaliers par derrière Venus à sa rencontre chacun pour lui remettre un cadeau Il était armé d'un sabre des indes qui d'un geste de main Suffit pour couper un morceau de fer ou fondre un solide Que d'hommes furent tués, corrompus de lignage S'avançant avec fierté contre eux, ennemis Cessant de glorifier le bey, renouvelle ta chanson Louanges à la fille d'Ahmed Bey Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 طلقت ممشوط طاح بروايح كي

   فـــــــــاح * حاجب فوق اللماح فونين بريــــــــــــــا عينك قرد الرصاص حربي في قرطاس * سوري قياس في يدين الحربيــــــــا خدك ورد الصباح و قرنفل وضـــــــــــــــاح * الدم عليـــــه ساح مثل الضوايـــــــــــــا لفم مثل عــــاج المضحـــــك لعــــــــــــــــــاج * ريقك سـي الناج عسل الشهايــــــــــا شوف الرقبة خيار من طلعت جمـــــــــار * جعبـــــة بلار و العواقد ذهبيـــــــــــــا صدرك مثل الرخـــــــام فيه اثنين تــــــــــوام * من تفـــــــــاح السقام مسوه يديــــــــــــا يديك كاغط يبان القطن و الكتـــــــان * و الارهدان طاح ليلـــة ضلميـــــــــــا طلقت شرور مــــــال مخبل تخبــــــــــــــــــال * على الجوف تدلال ثنيــة عن ثنيــــــــــا شوف السيقـــــــان خلاخل فتـــــــــــــــــــــان * تسمع حسن القران فوق الريحيــــــــــا عزوني يـــــــا ملاح في رايس البنــــــــــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديـا ياخي أنـــا ضرير بيــــا ما بيـــــــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــا

 Salive goût de miel Laissant flotter sa chevelure répandant un suave parfum Ses sourcils faisant du regard, dessinés comme deux arcs, telle la lettre comme message Son œil telle une balle de fusil guerrier atteignant sa cible préférée Ta joue est cette rose de l'aubade épanouie et le girofle en brillance Et le sang l'arrosant lui donnant un éclat lumineux Ta bouche rayonnante et étincelante. Ta salive comme le lait doux des brebis, au goût miel qu'apprécient les gourmets Admirez ce splendide cou plus opale que le cœur du palmier Comme un être de cristal serti de colis d'or Ta poitrine semblable à un marbre ou se promènent deux jumeaux Comme de belles pommes offertes aux malades que mes mains caressent Tes mains d'une blancheur comme le pli du papier Du coton et tissu au lin fin pareille à une nuit enneigée Desserrant sa ceinture à la taille fine de Hizia. Laissant paraître ses tortis recourbant sur son flair Repli par repli (fronces par fronces) Contemplez ses chevilles et ses mollets séduisants Au cliquetis de leurs Khelkhals surmontant le brodequins (pantoufles) Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 في بــارز حاطين انصبـح فالزين * واحنا متبسطين في خير الدنيــــــــــــــــــا نصبح فالغزال انصرش للفـــــال * كالرساعي المال و كنوز الدنيــــا ما يسواش المال نقحات الخلخـال * كـــي نجي للجبال نلقـــا حيزيـــــــــــــة تتسحوج فالمروج بخلخيل تسوج * عقلي منها يروج قلبي و اعصايــــــــــــــــــا عزوني يا ملاح في رايس البنات * سكنت تحت اللحود ناري مقديــــــا ياخي أنـا ضرير بيـا ما بيـــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــــــا

Le cliquetis des khelkhals Nous campions à Bazer (prés de Setif ) me rendant auprès d'elle le matin Nous savourons les délices de ce monde Au matin je rencontrais la gazelle observant les présages Heureux comme un fortuné possédant les trésors de ce monde Cette richesse ne valait le cliquetis des khelkhals Franchissant les montagnes à la rencontre de Hizia Dandinant ses hanches avec grâce en harmonie avec la résonance des khelkhals Mon esprit s'égare et mon cœur se tremble envahissant tous mes organes Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Repesant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi, Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia.

 فالمتــــــــال مصيفين جينــــــــا محدريـــــــــــن * للصحرا قـــاصدين نار

   الطوايـــــــــــــــــــا الاجحــــــــاف مغلفين و البـــــارود ينيــــــن * الأزرق بيمين ســــاحة حيزيــــــــــــــــــا ساقوا جحـــــــــــاف الدلال حطوا في أزال * سيدي الأحسن قبـــال الزرقاهيــــــــــا قصدوا سيدي سعيد والمتكـعول زيــــد * و مدوكال الجريد فيهــا غشيـــــــــــــــا رقاد مشاو الصباح كي هبت الريــــــــــاح * سيدي محمد شبــاح أرض معفيــــــــــــــــا منه ساقوا الأجحــاف حطوا فالمخراف * الأزرق لكــن ساف يتهوى بيـــــــــــــا بن صغير قصــــار بموشــــــــــم الأعضـــاد * بعدان قطعوا الواد جاو امع الحنيــــــــــــــــا حطوا روس الطوال في ساحة الأرمـــــال * و ابن جلال هو قنـــــاق المشيــــــــــــــــــــــا منها رحلوا النـــاس حطـــوا في البسباس * بالهريمك قيــاس ياختي حيزيـــــــــــــــــــا عـــــــــزوني يــــا ملاح في رايس البنــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديــــــا ياخي أنــــا ضرير بيــــا مـــا بيــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيــــــــــــــــــا  

"Hizia, la reine des gazelles des Douaoudas" de Med Benguitoun. La route était longue. La chevauchée du cheval gris qui menait Said et Hizia vers la tribu des Douaouda, laissait dégager une poussière ocre annonçant le commencement du désert. En direction de Zibans, la belle aux bras tatoués traverse l'oued sur une monture aux motifs de la région de Mdoukel … Le destin d'une vie tourmentée pèse sur l'âme de Hizia…. Hizia chez les Ben djellal Nous passons l'été dans le tell descendions le Sahara ensemble Les litières enveloppées et les coups de feu retentissent * mon gris cheval m'emmenant vers Hizia Conduisant les palanquins des belles campant à Azel * Face à Sidi Lahcene et Zerga Se dirigeant vers Sidi Said vers El Metkaouek*Arrivant le soir vers M'dukal Veillant jusqu'à l'aube à la brise du matin * vers Sidi Mohamed protecteur de cette paisible corvée Guidant nos litières à Al Makhref * Mon gris cheval tel un aigle (condore) m'emportant dans les airs. En direction de Ben Seghir avec la belle aux bras tatoués Après avoir traversé l'oued, ils passèrent à Hannaya Dressant leurs tentes à Rous Ettaoual en plein désert Chez les Ben Djellal sera notre ultime destination De là ils prirent le chemin Besbes et Al Hrimek le lieu de la belle Hizia Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

ماذا درنا عراس و الأزرق فالمرداس * يدق بن خلاص عنـــى روحانيـــــــــــــــا تاقت طول العلام جـــــوهر فالتبســــــــام * تمعنــــي فـــالكلام و تفهم فيـــــــــــا بنت حميدة تبـــأن كي ضي الومــــــــأن * نخلــة بستان غنى وحدها شعويـــــــــــا زند عنهـــــــا الريح قلعهــــــا فالمليـــــــــــح * مـــا نحسبها اطيح دايم محضيــــــــــــــا اترني فيهـــــا المليح دار لهـــا تسريــــــــح * حرفهــــــا المسيح ربي مولايــــــــــــــــا عزوني يــــا ملاح في رايس البنــــــــــات * سكنت تحت اللحود ناري مقديـــا ياخي أنــــا ضرير بيــــا مـــا بيـــــــــــــــــــــا * قلبي سافر أمع الضامر حيزيـــــــــــــــــا  

Hizia: sourire rangé de perles Que de fêtes avons-nous célébrés Mon cheval gris en pleine cavalerie Disparaissant à grand galop comme un fantôme Son corps élancé comme une hampe d'un étendard *Son sourire comme une rangée de perles. Me parlant avec allusion, me faisant comprendre ce qu'elle voulait dire La fille de Hamida resplendissant de beauté comme une étoile du matin Semblable à un palmier seule dans un jardin éclipsant ses campagnes Les rafales d'un vent la déracinent en un clin d'œil Ne croyant pas qu'elle puisse s'affaisser malgré sa protection Dieu notre seigneur souverainement l'avait rappelé à lui. Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 في واد اثل نعيد حاطين سمـــــاط

    فـــــــــريد * رايســــة الغيد وادعتني يا خويــــــــــــــــــــــــــا في ذا الليلــة وفات عادت في الممــــــــــــات * كحلا الرمقات وادعت دار الدنيــــــــــــا لضت اختي صدري ماتت في حجـــــــري * دمعة بصري على خدودي مجريــــــــــــــــــــا يمكن رس اجـذاب نجري في الأعـلاب * ما خليت شعـــاب من كاف و كديــــــا خطفت عقلي راح مصبوغـــة الألمــــــــــــــاح * بنت النـــــاس لملاح زادتنا كيــــــــــــــــــــــا حطوهــــا فاكفــــأن بنت على الشـــــــــــأن * زادتني حمان نفضت مخ حجايـــــــــــــــــــــــا حطوها في نعش مصبوغـة الاخــــــــــــــواص * راني وليت باص واش اللي بيـــــــــــــــــــــــــــا جابوهــــا في جحاف حومتها تنظـــــــــــــاف * زينة الأوصاف سبنى طول الرايـــــــــــــــــــا في حومتهـــا خراب كي نجم الكوكـاب * زيد قدح في سحاب صيف العشويـا حومتهــــا بالحرير كمخـــة فوق سريــــر * وانـــــــــا يشير هلكتني حيزيــــــــــــــــــــــــا كثرت عني هموم من صافي الخرطــ ـوم * مــــا عدت شي نقوم في دار الدنيـــــــــــــــا ماتت موت الجهــــاد مصبوغة الأتـــــمــــــــــــاد * قصدوا بهـــــا بلاد خالد امسميــــــــــــــــــــــا عشات تحت الألحـاد ميشومة الأعضــــــــــاد * عين الشراد غـــــابت على عينيــــــــــــــــــــا أحفــــار القبور ســــايس ريــــم القـــــــور * لا تطيح شي الصخور على حيزيــــــــــــا قسمتك بالكتــــاب و حروف الوهـــــــاب * لا تطيح التراب فوق أم مرايـــــــــــــــــــــــــا لوان تجي للعناد ننطح تلث عقـــــــــــــــــــــــــــاد * نديها بالزنـــــاد عن قوم العديـــــــــــــــــــــــا وادا نحلف وراس مصبوغة الأنعــــــــــــــاس * مـــا نحسبشي الناس لو تجي ميـــــــــــــــــــــا عزوني يا مــــــــلاح في رايس البنـــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــا ما بيـــــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضـــامر حيزيــــــــــــــــــــا

 La baraqa de saint Sidi Khaled Sur Oued Tell notre caravane s'installa La reine des jouvencelles me dit Adieu. En cette nuit-la la mort la surprit C'est en ce moment que la belle aux yeux noirs quitta ce monde. S'appuyant sur ma poitrine et elle mourut dans mes bras. Mes larmes coulèrent sur mes joues J'ai cru que mon esprit brouillé était en train Je n'ai laissé ni colline ni ravins ni monticules Elle a envoûté mon esprit celle aux cils teintes d'antimoine Cette fille de nobles accentué ma douleur Ils l'on mise dans un linceul cette noble fille Me donnant la fièvre jusqu'à ma cervelle La déposant dans un cercueil celle à la belle parure Je suis devenu fou et que m'est il arrivé On l'a porté sur une litière Par sa piété elle purifie son quartier Celle aux beaux atouts comme une hampe d'un drapeau Elle illumina son entourage comme une fresque Elle resplendissait comme des étoiles et des astres Hizia resplendissante firmament du coucher Aussi belle qu'un arc en ciel Comme le firmament du coucher Son cercueil couvert de soie et de dorure de son lit Et moi comme un chérubin Je suis peiné par la mort de Hizia. Les tourments s'amoncèlent en moi De cette belle au nez aquilin Rien ne m'intéresse maintenant dans ce monde d'ici bas Elle est morte comme au Djihad Celle aux paupières maquillées d'antimoine La ramenant dans la contrée du saint Sidi Khaled Enterrée sur la pierre tombale Celle aux bras ornés de tatouages Les yeux de mon antilope et de son regard Que je ne reverrai plus O fossoyeur, ménage la gazelle du désert Gagner les rivales compétitions Ne laisse point tomber de pierres sur la belle Hizia Je te conjure par le Livre Saint et les écritures sacrées De ne point laisser tomber de terre sur la resplendissante beauté Ah s'il fallait la disputer à ses rivaux Je combattrai les trois troupes de guerriers Je l'arracherai par la force des armes aux tribus ennemies Et si je jurerai par la tête de la belle aux yeux dormeurs Je ne compterai par le nombre de mes adversaires Même s'ils atteignent la centaine Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 لوا أن تجي للذراع نحلف ما

   تمشــــــي ذراع * ننطح صرصور قاع باسم حيزيـــــــــا لو أن تجي للنقـــــار نسمع كان و صــــــار * لن نديها قمــــار و الشهود عليــــــــــــــــــــا لو أن تجي للزحــــام نفتن عنهــــــا اعـــــــــــوام * نديهــــــــــا بالدوام نابو سهميــــــــــــــــــــــــا كي عـــــاد أمر الحنين رب العـــــــالميــــن * لا صبت لهــــا من اين نقلب هذيــــــــــــــــا صبري صبري عليك نصبر أن نــــــاتيـــــــــك * نتفكر فيك يـــــا ختي غير انتيــــــــــــــــــا عزوني يـــــا ملاح في رايس البنـــــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــــــا ما بيـــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضـــامر حيزيـــــــــــــــــــــا  

Si cela tenait à la force des bras je jurerai que personne ne peut me la ravir Je combattrai toute une armée que pour défier quiconque au nom de Hizia Si cela dépendra des luttes, vous entendez de mes exploits Je ne tomberai pas comme aux jeux du hasard, et la maintenais devant témoins Si sa vie tenait à des rivales compétitions, je combattrai pour elle des années Je me l'appropriai au prix d'efforts mentes Mes flèches sont là pour rappel. Est il un moment fort que de se souvenir d'une relation chaste et pure entre Hizia et Saîd? La volonté de Dieu seule est à même de décider d'un dénouement. Une profonde quiétude de l'âme dans un existentialisme que seule la nature écrite renvoie à l'état d'âme des amants. Hizia l'éternelle va-t-elle mourir? La lune royonne en ce mois de Ramadhan. Hizia nous quitte sous la voute céleste dans un décor d'une mystique que seuls les gens de Sidi Khaled en connaissent la profondeur d'un message au regard des litanies religieuses qu'on entonne tous les 27ème jour du mois sacré. Saîd: Se remettre à la seule volonté divine Mais comme cela relève de la seule volonté de Dieu, maître des mondes Je n'ai trouvé d'issues et me suis remis à l'ordre divin Patience, je te languis en attendant de te rejoindre Mes pensés et souvenirs bousculent pour revenir vers toi seule Consolez-moi ô amis de la souveraine des madones Reposant sous terre, sa flamme ardente brûle en moi Ô frère je suis affligé de ce qui m'arrive Mon cœur s'en va avec l'élégante Hizia

 هلكني يــــــا ملاح الأزرق كي يتــــلاح * بعد اختي زاد راح و

   انصرف اعليـــــــــا عودي في ذا التلول رعـــى كل خيــــــــــول * و اذا والى الهول شـــــاو المشليـــــــــــــــــــــا ما يعمل ذا الحصان في حرب الميــــــــــــــدان * يخوح شاو القران امــــه ركبيـــــــــــــــا مــا لعب في الزمول اعقاب المرحـــــــــــــــول * انا عنه نجول بيــــــا مــــــا بيــــــــــــــــــــــــــــــا بعد شهر مــــا يدوم عندي ذا الملجـــــــــــــوم * نهـــــــــار ثلاثين يوم بورا حيزيــــــــــــــــــا توفى ذا الجواد ولــــى فالاوهـــــــــــــــــــــــــــاد * بعد اختي ما زاد يحيـــــا في الدنيــــــــــــا صدوا صد الـــوداع و اختي قــــــــــــــــــــــاع * طاح من يدي سراح الازرق آه ديـــــــــا ربي اجعل الحيــــــاة وراهم ممـــــــــــــــــــاة * منهوم روحي فنــــات الاثنين آرزيــــــا عزوني يـــا ملاح في رايس البنـــــــــــــــــات * سكنت تحت اللحود نـــاري مقديـــــا يــــاخي أنـــــا ضرير بيــــا ما بيــــــــــــــــــــــــا * قلبي سافر مع الضــــامر

حيزيــــــــــــــــا   Amis, mon gris cheval me fendit le cœur En prenant son élan attristé par la défunte Il s'éloignait de moi pour disparaître à jamais

Les images anciennes ici présentes sont la propriété absolue de leurs auteurs et dont nous sommes infiniment reconnaissants

* Les photos récentes m'ont été envoyées par notre ami Youcef El Meddah de C.Ferrand et que je tiens à saluer au passage

                                                                                           Page précédente

 Retour page d'accueil